παραλυτρούμαι

-όομαι, Α

1. εξαγοράζομαι με λύτρα

2. (η μτχ. αρσ. ενεστ. ως ουσ.) Παραλυτρούμενος

τίτλος κωμωδίας τού Σωτάδου.

[ΕΤΥΜΟΛ. < παρ(α)-* + λυτρῶ / λυτροῦμαι (< λύτρον)].